Het Boek - Voorbeeld 2

Gezocht door de politie

Zoals jullie weten, rijdt meester Jos in een oude, groene Renault 6.
Maar die is nu toch écht af!
Er moet zoveel aan worden gerepareerd dat hij nu beter een andere kan kopen.
Meester Jos heeft besloten om ´m naar de sloop te brengen.
Nou zit er in de bovenbouw van de Zuidwester een hele handige knutselaar.
Hij heet Arjan.
Hij schroeft graag aan brommers, karren, wasmachines en andere apparaten.
Hij heeft aan meester Jos gevraagd of hij die auto mag hebben om aan te knutselen.
De vader van Arjan heeft naast het huis een veldje.
'Het mag van mijn vader en hij kan mooi op het veldje staan', zegt Arjan.
'Oké!' Meester Jos crosst het oude karretje het veldje op.
'Je moet me één ding beloven: je mag er niet mee rijden!'.
Arjan belooft het.
'Asjeblieft, nou is hij van jou!´
Meester Jos geeft de sleuteltjes aan Arjan.

Tek.: Jos Rijnaarts

Arjan springt achter het stuur.
Zijn vriendjes duiken ook de auto in.
Kijk, de ruitenwissers doen het nog!
Meester Jos loopt terug naar school.

Een paar weken later komen er 2 grote politieagenten de klas in.
Midden onder de les!
De kinderen schrikken zich een petje.
Meester Jos ook.
Het wordt stil in de klas.
Wat zou er aan de hand zijn?
'Bent u de heer Jozef Maria Rijnaarts?', vraagt de ene agent ernstig.
'Ja, dat ben ik!', antwoordt meester Jos.
'En is het voertuig (geen auto?) met dit kenteken van u?'
'Ja,...ik bedoel nee,... nu niet meer.
Ik heb hem weggegeven aan Arjan'.
'Maar meneer, het voertuig staat op openbaar terrein. Hij moet daar onmiddellijk weg van de gemeente'.
'Maar dat veldje is van de vader van Arjan, het is eigen terrein'.
'Nee hoor, nu niet meer. Het is verkocht aan de gemeente. Het wordt plantsoen. De graafmachine moet erbij.'
'Dat wist ik niet. Ik zal zorgen dat hij wordt weggehaald. Oké?'
De agenten knikken vriendelijk en verlaten het schoolgebouw.

Meester Jos is met Arjan gaan overleggen en van zijn vader mocht de auto zolang op het pad staan.
Maar niet te lang, want hij staat in de weg.
Meester Jos heeft gebeld met de sloperij: de auto wordt morgen opgehaald.

Een week later, precies hetzelfde!
Diezelfde agenten weer op school.
Maar nu blijven ze op de gang met Jos praten.
Het gaat er ernstig aan toe.
Meester Jos maant de kinderen stil te zijn.
'Nou moet hij mee!' zegt er één.
'Naar het politiebureau!', roept een ander.
'Ze hebben pistolen en handboeien!
Dan doen ze zijn armen op z´n rug, vast in de boeien!
En dan moet hij naar de gevangenis!'
Sommige kinderen gluren door het raampje bij de deur.
De sfeer in de klas wordt 'opstandig'.

Intussen is het geregeld tussen meester en de agenten. De man van de sloperij had de auto nog steeds niet opgehaald. Arjan en zijn vriendjes hadden de auto het parkeerterrein opgeduwd. Daar waren de ruiten ingeslagen en de banden lek gestoken. De andere bewoners waren bang dat dat ook met hun auto's zou gebeuren en hadden de politie gebeld. Meester Jos had beloofd het nogmaals te regelen. Morgen moet de auto weg zijn.

De kinderen zijn nog steeds nieuwsgierig en opstandig. 'Wilt u even de klas inkomen?', vraagt meester Jos beleefd. Dat doen ze! 'Moet onze meester de gevangenis in?', vragen ze. 'Ja!' lachen de agenten en denken dat het grappig is. Maar de kinderen vinden het helemaal niet grappig. Ze bezinnen zich op actie. De agenten blijven vriendelijk. Eén van de kinderen wil de politiepet af pakken. De agent werkt er ongewild aan mee. Nou durft de rest ook in actie te komen. Ze trekken aan een been en willen in de aanval. 'Ho, Ho! Stop!´ maant meester Jos. 'Geef die pet terug!' Eén van de kinderen loopt er triomfantelijk mee door de klas. De pet is veel te groot: zijn halve hoofd is eronder verdwenen. Past die pet ons allemaal?

Tek.: Jos Rijnaarts

Wilt u meer leuke verhalen lezen?
Bestel het boekje Meester Jos Autocross online en steun hiermee basisschool het Kleurenorkest in Limmen